Hij zat daar verderop op een bankje, met een Albert Heijn tasje naast zich op de grond. In de kou, alleen, voor zich uit starend. Nowhere to go. Ik had hem al even in het oog en uiteindelijk via een omweg kwamen we bij hem terecht.
Een Pool bleek al gauw. Een echte, die alleen Pools sprak. Én broodje nuchter, mocht je het je afvragen. Maar ja, daar sta je dan. Met een beetje wijzen en gebaren konden we hem duidelijk maken dat God van hem hield. Hij sloeg een kruisje ter bevestiging dat hij wist wat we bedoelden. Maar toen gebeurde er iets bijzonders.
Ik was samen met J. en zij begon ineens hardop in tongentaal te bidden terwijl ze hem aan bleef kijken. Ik dacht nog even: “Wat doe jij nou?!” Maar het was alsof… ik kan het eigenlijk niet anders omschrijven… alsof er een gesprek ontstond tussen deze man en God, door ons heen. De man keek J. aan alsof hij helemaal begreep wat ze zei. Hij ‘dronk’ het allemaal in. Het was heel onwerkelijk en heel ontroerend tegelijkertijd.
Hij boog op een gegeven moment zijn hoofd, we hebben hem de handen opgelegd en nog een tijdje doorgebeden. Op een gegeven moment keek hij op en toen heeft hij heel lang in mijn ogen gekeken, gestaard meer. Ik heb toen heel bewust zijn blik vastgehouden, omdat ik gewoon wist dat hij daar op dat moment in mijn ogen de ogen van Jezus ontmoette. Dit was een soort chemie die niets met mij te maken had.
Wat een bewogenheid voelde ik voor deze man die overduidelijk niet de beste dag van zijn leven meemaakte. En hoe goed is God!? Wat een grenzeloze liefde heeft Hij voor ons mensen. En hoe groot is Zijn honger naar écht contact met ons. Hoe feilloos wist Hij ook vandaag weer tussen al die mensen die nog geloven dat ze het zelf wel redden, die ene eruit te pikken die de waarheid doorheeft. Deze man had geen praatjes meer, geen kapsones, geen smoesjes en geen illusies. Hij was gewoon een prachtig mooi mens op een bankje in ijzig koud Breda die zat te wachten op, wat later bleek, een machtige aanraking van God.
“God resists the proud but gives grace to the humble.”
(Jakobus 4:6)
Ook benieuwd naar God? Hij is nooit meer dan één stap bij je vandaan. Hij wil Zich ook heel graag aan jou kenbaar maken als jij Hem daar de ruimte voor geeft. Vraag het Hem maar!