Ik las vandaag de onderstaande passages in het boek ‘Supermens’ van Tom de Wal en ze hebben mijn ogen echt weer een stuk verder geopend. Lees je mee?
De opdracht is simpel: “Leg handen op zieken en ze zullen gezond worden.” Als we resultaat willen hebben, zullen we gewoon moeten gehoorzamen. Vaak zeggen mensen meteen: “Wat nou als ik handen leg op iemand maar er gebeurt niets?” Als het niet lukt, ben je in ieder geval gehoorzaam geweest. Het is beter om gehoorzaam te zijn en misschien te ‘falen’ dan ongehoorzaam en sowieso te falen. Als je niet uitstapt, gebeurt er sowieso niets. Bovendien is het niet falen, maar leren.
(pagina 283)
In Lukas 9 lezen we dat Jezus Zijn 12 discipelen erop uit stuurt om het Evangelie te verkondigen en zieken te genezen. Dat is precies wat ze doen, máár… er gaat ook een heleboel mis. Jezus is hier zo van ‘onder de indruk’– zo lezen we in Lukas 10 – dat Hij er vervolgens nóg eens 70 anderen op uit stuurt. Hoezo? Waarom? Dat was toch niet logisch? De eerste 12 waren al zo overduidelijk ongeschikt voor de taak die Jezus hen gegeven had…
Blijkbaar was Jezus niet zo bang voor allerlei fouten, want die kon (en kan) Hij corrigeren. Fouten kun je corrigeren, niets doen niet. Niets doen is vele malen erger in Gods Koninkrijk dan fouten maken. Jezus’ discipelen leerden ‘on the go’ en Jezus corrigeerde hen waar nodig. Voor ons is dit niet anders. We kunnen onmogelijk leren wandelen in wonderen, tekenen en in de gaven van de Geest, zonder het gewoon te doen.
(pagina 285-286)
De grote opdracht die wij als Christenen ALLEMAAL gekregen hebben, is dezelfde die Jezus Zijn discipelen gaf. Laten we kijken wat drie van hen hierover schrijven:
Hij riep de twaalf [discipelen] bij Zich en gaf hun de macht en gezag over alle demonen en de kracht om ziekten te genezen. Daarna zond Hij hen uit om het Koninkrijk van God te verkondigen en zieken te genezen.
(Lukas 9:1-2)“Mij [Jezus] is alle macht gegeven in de hemel en op de aarde. Ga dus op weg en maak alle volken tot Mijn leerlingen, door hen te dopen in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest, en hun te leren dat ze zich moeten houden aan alles wat Ik jullie opgedragen heb.”
(Matteüs 28:18-20)“En Hij [Jezus] zei tegen hen: ‘Trek heel de wereld rond en maak aan ieder schepsel het goede nieuws bekend. Wie gelooft en gedoopt is, zal worden gered, maar wie niet gelooft zal worden veroordeeld. Degenen die tot geloof zijn gekomen, zullen herkenbaar zijn aan de volgende tekenen: in Mijn naam zullen ze demonen uitdrijven, ze zullen spreken in onbekende talen, met hun handen zullen ze slangen oppakken en als ze een dodelijk gif drinken zal dat hen niet deren, en ze zullen zieken weer gezond maken door hun de handen op te leggen.”
(Marcus 16:15-18)
Eerlijk is eerlijk. Met wereldse ogen bekeken is het nogal wat wat Jezus van ons vraagt. Wij kunnen het ons met onze grijze massa vaak niet voorstellen, maar in Christus en bekleed met Zijn Heilige Geest zijn wij toegerust om als supermensen over de aarde te wandelen. Wij zijn gemaakt op namens Jezus het ‘onmogelijke’ te doen.
Omdat we echter nog heel erg onder de indruk kunnen zijn van wat er in het natuurlijke gebeurt en onze emoties dan met ons aan de haal kunnen gaan, omdat ons geloof nog ernstig tekort kan schieten en angst daardoor nog vaak ons doen en laten regeert, omdat we als Christen nu eenmaal schapen zijn te midden van wolven en ons goede nieuws dus ook op flink verzet kan stuiten, zijn we uit puur lijfsbehoud vaak heel goed geworden om de grote opdracht van Jezus een beetje te verdraaien en af te vlakken naar iets wat veel comfortabeler en relaxter voelt.
Maar wie houden we voor de gek? Er staat in de Bijbel nergens: “Nodig mensen uit om mee te komen naar de kerk zodat ze daar anderen ontmoeten die hen het Evangelie uitleggen en hen de handen opleggen.” Er staat ook niet: “Als jij vindt dat je er nog niet aan toe bent, dan geldt deze opdracht niet voor jou.” En al helemaal niet: “Bid dat anderen de taken zullen doen waar jij geen zin in hebt of tegenop ziet.”
Zieken de handen opleggen zodat ze genezen, demonen het vuur aan de schenen leggen zodat ze vluchten, mensen het Evangelie verkondigen, nieuwe gelovigen dopen in water, spreken in tongentaal en ga zo nog maar even door, is DÉ OPDRACHT AAN IEDERE GEESTVERVULDE WEDERGEBOREN CHRISTEN. Alle redenen waarom we dat nu nog niet doen – en dat zeg ik óók tegen mezelf – dat zijn smoesjes; uit onwetendheid, uit angst of uit <vul zelf maar in>.
De enige uitweg hieruit is BESLUITEN om te gaan GEHOORZAMEN en dus niet langer te doen wat jij zelf wil, wat de duivel jou influistert om te doen of wat andere mensen vinden dat je zou moeten doen. Als je je werkelijk bekeerd hebt van je oude leven, dan ga je vol achter Jezus aan. Dan loop je in Zijn voetsporen, dan gehoorzaam je aan wat Hij van je vraagt en leer je te doen wat Hij ook deed; al is het in het begin misschien met angst en beven. Het begin is vaak het halve werk.
ALLE bovennatuurlijke wonderen en tekenen die Jezus deed, die deed Hij als mens door de kracht van de Heilige Geest. Diezelfde kracht hebben jij en ik ook. Dus…??
Ga dus uitstappen, in geloof!
Stap over die drempel heen en stop met ‘ja maar…’!
Ga mensen het Evangelie verkondigen!
Ga zieken de handen opleggen!
Ga doen waardoor de duivel het lachen vergaat!
Ik geloof dat er dan ALTIJD iets gebeurt. Al denken wij misschien van niet, al pikken onze zintuigen geen verandering op, al lijken mensen niet te genezen, mensen hebben letterlijk een aanraking gehad van Jezus. Hallo! Daar winnen ze toch altijd bij?!