Iets nieuws

Wat is het leven gaaf! En dan niet van “Ik vermaak me wel”. Nee, ik bedoel: “Fantastisch! Dit had ik niet durven dromen. Serieus? Echt? Ik?” Ik ben 2018 geëindigd met wat vage dromen om een grote switch te maken, om helemaal zelf iets nieuws te gaan doen. Het bleef echter allemaal nogal vaag. Waarom heeft God mij juist nu in deze tijd op deze plek bedoeld om mijn leven te leven? In een geniale schepping kan dat niet zijn om het bekende ‘wakker worden-eten-werken/school-kids-eten-tv kijken-slapen-en af en toe wat leuks’-rondje te draaien. Wat is Zijn ‘altijd beter dan de mijne’ plan voor mijn leven? Het plan waarvan Hij weet dat het me alles gaat geven waarnaar ik kan verlangen én nog veel meer.

MIJN NEXT STEP

Begin dit jaar werd alles duidelijk; althans mijn next step. God is altijd heel dicht bij me en heeft het allerbeste met me voor. Hij is zo’n lieve Papa! We zijn sámen op weg en Hij houdt mijn hand vast. Hij weet wat het beste voor me is, Hij weet wat ik wel en niet (aan) kan, Hij weet waar mijn talenten liggen, waar ik blij van word, maar ook waar ik tekort schiet. Hij kent mijn verleden, heden en toekomst. Hij weet waar de hobbels, de kuilen en de tegenstand liggen. God kijkt ver vooruit, maakt recht wat krom is en zorgt dat het mij nooit aan iets zal ontbreken. Hij rolt Zijn plan voor mijn leven stukje voor stukje uit. Niet te snel of te veel, maar wel altijd stimulerend en uitdagend. Stilstand is achteruitgang!

BIJ GOD IS ALLES MOGELIJK

God laat nooit het totaalplaatje of verwachte eindresultaat zien. Hij laat telkens maar één stap vooruit zien. Waarom? Als ik verder vooruit zou kunnen kijken, ga ik stressen, ja-maar-en, mezelf ingraven, me zorgen maken en kijken naar tekorten en onmogelijkheden. Dan ga ik alternatieven bedenken voor als het mislukt… wat met God dus niet kan! Mijn Papa is de beste en de sterkste en voor Hem is ALLES mogelijk.

EN NU PAPA?

Mijn volgende stap heb ik zeker niet zelf bedacht, maar hij is door God op mijn hart gelegd. Dat weet ik, omdat het ver buiten mijn comfortzone ligt. Wie mijn oude ik kent, weet het niet mijn voorkeur heeft om in de spotlights te staan. Ik ben heel erg comfortabel áchter iemand anders. Laat hem of haar de kar maar trekken en de klappen opvangen. Ik support en help waar ik kan, maar wel uit de wind. Mijn next step haalt me dus volledig uit deze luwte en zet me vol in de schijnwerpers. OJEE!!! Nou, dat heeft wel even voor wat reuring gezorgd aan mijn binnenkantje, maar inmiddels, we zijn al weer een paar maanden verder, is het zover geland dat ik er vooral heel erg enthousiast over ben. Met God kan ik alles!

IEDER VOORDEEL… HEEFT NOG EEN VOORDEEL

Bij mijn next step moet ik het echt hebben van de input, wijsheid en sturing van mijn Papa en dus is het belangrijk dat mijn relatie met Hem nog hechter wordt. Ik mag nog dichterbij Zijn Hart gaan bewegen, geleid door Zijn Geest. Meer in gebed en meditatie, meer worship, lezen, luisteren. Meer quality time met Papa en als bonus een mooi resultaat wat anderen verder gaat helpen. Hij zorgt allereerst voor mij en daarna komt de rest. God is good!

MIJN DROOM

Ik ga een aantal dingen doen, waarvan ik eerst dacht: “Dat gaan we rustig na elkaar doen.” Maar het lijkt er nu (nog) verdacht veel op dat het zich een soort van tegelijkertijd ontwikkelt. Ik zou bijna zeggen: “We zien wel waar het schip strandt!” maar met God is er nog nooit een schip gestrand. Ik ga het gewoon vanzelf ontdekken….. mét Hem.

Het allereerste wat ik als opdracht kreeg was: “Ga een boek schrijven!” “Huhh? Ik? Ja daaaaag! Hoe dan? Dat kan ik toch niet? Waarover dan? Moet mijn naam ook op de kaft?” Je kan je vast wel indenken, wat ik nog meer gedacht heb. … Al met al, het boek is in de maak!

Het tweede is: “Jij gaat bloggen!” Ik had al gemerkt dat Facebook niet hét medium is voor het publiceren van de artikelen die ik regelmatig schrijf, dus dit klonk mij redelijk logisch in de oren. Maar dan moet er dus ineens een website gebouwd gaan worden. “Ooooo ja? Ehhh… hoe dan met mijn a-computertechnische achtergrond? En luister Papa, kan dat ook allemaal niet gewoon lekker anoniem? Flink schudden aan ‘heilige huisjes’ is nodig, tuurlijk, maar moet mijn naam daar nou persé bij?” … Lang verhaal kort: de website is in de maak!

En ten derde (want alle goede dingen komen in drievoud): “Jij gaat spreken!” Slik, hoest, proest. “Daar waar schrijven nog ‘veilig’ is, wilt U dat mensen me ook nog aan kunnen kijken? Heer, help!” Ik was er heel erg comfortabel bij geweest om dit plan Z te maken, maar een hele lieve zus heeft me gestrikt om begin april tijdens een vrouwenochtend te gaan spreken. De datum staat, de eerste ideeën broeien al en in de voorbereiding heb ik heel veel zin. Ik ben er alleen nog niet uit of het een grote zonnebril of een integraalhelm is die ik op ga zetten…

WHAT’S NEXT?

En what’s next? Ik weet dat ik weet dat ik weet dat het hier niet bij gaat blijven. Dit is echt nog maar een eerste stap. Ik spiek zo af en toe al eens een beetje vooruit. Dat mag! God houdt mij niet in een wurggreep. Ieder kind zal zo af en toe eens wat verder van zijn of haar papa vandaan lopen om te snuffelen aan de grote wereld. En zodra het spannend wordt: terugrennen en zijn hand vastgrijpen! Verder dan een héél klein beetje gluren heb ik dan ook nog niet gedaan; véél te groot en véél te eng. Ik hou het lekker bij het nu, dichtbij mijn Papa.

UNIEK Ben ik uniek? Ja… maar jij ook! God heeft ook voor jou een heel speciaal plan dat alleen jij mét Hem kan uitvoeren. Je bent hiervoor gemaakt! Je bent gemaakt om tot grote hoogte te stijgen en een vol leven te leven geleid door Gods Geest. Alles behalve suf en saai en vooral heel erg gaaf! Wil jij mee helpen om de wereld een stukje beter te maken en wil jij van betekenis zijn voor de mensen om je heen? Dit is je kans!