Ik raak meer en meer verbijsterd over het feit dat we als de geestelijke wezens die we zijn, ons zo onbewust bewust van onze Oorsprong hebben losgemaakt. Onbewust omdat de aanleiding bij onze voorouders ligt en bewust als we nog te vaak kiezen om het zo te laten. We hebben vaak geen idee meer wie God is, we snappen niet meer dat we Hem nodig hebben en dat de hemel ons thuis is. En als we al snappen dat we het alleen niet redden, dan creëren we liever een mystieke, zweverige religie die aan onze wensen voldoet dan terug te keren naar God.
Mijn oude Goddeloze ‘normaal’
Tot een aantal jaren terug had ik geen idee wie God was. Mijn ouders hebben mij (helaas) niet geleerd wie Hij is en dus moest ik zelf op zoek toen ik dreigde te verzuipen. Mijn hoofd zat vol met verdriet, boosheid, teleurstelling en gemis vanuit het verleden en vol met angst voor de toekomst. Ondanks mijn leefomstandigheden en de leuke mensen om me heen was mijn ‘nu’ daardoor beladen, stressvol en was ik niet gelukkig. Vooral achteraf gezien, want op dat moment was het gewoon mijn ‘normaal’ en wist ik niet beter.
Vanaf mijn vroege kinderjaren heeft zich in mijn hart een heleboel troep opgehoopt als in een verstopt riool. Allemaal pijn, verdriet, schuld, oordeel, boosheid… En wie weet dat er in een verstopt riool geen frisse wind waait en het dus alleen maar harder gaat stinken, ook als je er vlaggetjes ophangt? En is dit te intiem om dit hier met jou te delen? Welnee, want als we eerlijk durven zijn: we zitten of (ik hoop voor je:) zaten allemaal in hetzelfde schuitje. We kunnen elkaar dus een hand geven.
Je oude leven inruilen voor een nieuwe
De enige oplossing die doorbraak geeft (sorry voor de mensen die erg visueel zijn en nu beginnen te kokhalzen) is je oude leven inruilen voor een nieuw leven. Ook als je je leven (nog) wel oké vindt zonder Jezus, het is niets bij hoe fantastisch je leven zal zijn mét Hem. “Zoooo? Kan dat dan? Jij weet niet hoe leuk mijn leven nu al is.” Ja, dat kan! Afscheid nemen van je oude leven en het bijbehorende stinkende riool doe je door te sterven aan jezelf. Dat wil zeggen: je eigen ideeën en waarheden de prullenbak in kieperen en accepteren dat je een Redder nodig hebt, omdat je jezelf niet kan redden.
Doordat Jezus zo’n 2000 jaar geleden voor jou een gruwelijke dood stierf, heb je door Hem – en door Hem alleen! – toegang tot een nieuwe leven. Met het ingaan van je nieuwe leven is je relatie met God in één klap volledig en voor altijd hersteld en ben jij hemelburger geworden. Als Jezus jouw Redder mag zijn en je ‘ja’ tegen Hem zegt, ben jij gered!
Jouw vrije keuze
Totdat je die keuze maakt, is je leven leiden letterlijk een leven lang lijden. En als ik kijk naar de vele gestresste, verbeten en strakke bekkies en verdrietige, angstige ogen om me heen, dan weet ik zeker dat er nog enorm veel onnodig geleden wordt. Zeker als het mensen zijn die me heel dierbaar zijn, dan maakt dat me extra verdrietig.
Lieve mensen die nog in hun oude leven rond tobben:
Stop met geloven dat je nu het uiterste uit je leven haalt.
Stop met geloven dat je pijn en verdriet bij jou horen.
Stop met geloven dat je voor een dubbeltje geboren bent en dus nooit een kwartje zal worden.
Stop met geloven in woorden als: chronisch, erfelijk, karma, ongeneeslijk en ‘zo is het nu eenmaal’.
Stop met geloven dat je niet bijzonder bent en niet de moeite waard.
Stop met geloven dat je zelf je leven kan fixen.
Stop met jezelf niet het allerbeste gunnen.
Stop met geloven dat wat jij kent de volle waarheid is.
Maak tijd vrij in je agenda, skip wat Netflix-series en andere nutteloze (ongetwijfeld leuke) bezigheden en ga op zoek naar de Waarheid. Die komt echt niet vanzelf langs fietsen.
Je bent bedacht en gemaakt uit pure liefde (met een beetje hulp van je aardse ouders uiteraard) en er staat nog steeds een uitnodiging open voor een reünie met jouw Maker en Papa-to-be. Alleen: time is short and the clock is ticking. Ga in op de uitnodiging! God wacht op je met open armen!