Mag ik jou een spiegel voorhouden vandaag? Durf je het aan om echt eerlijk naar jezelf te kijken? Misschien wel voor het eerst. Misschien door een iets andere bril dan je gewend bent. Maar geen mens die in jouw hart kan meekijken. Dat is een veilig idee toch? En daarbij beloof ik je: we eindigen met goed nieuws. We are finishing strong!!!
Dit artikel is ook voor mij persoonlijk anders dan mijn andere blogs tot nu toe. Ik weet namelijk al op voorhand dat ik met mijn woorden menigeen flink tegen de haren in ga strijken en dat is niet persé iets wat ik graag doe. God heeft dan ook wel even geduld met me moeten hebben voordat ik dit confronterende we-gaan-er-geen-doekjes-om-winden stuk op papier had staan.
Deze boodschap is echter nodig, keihard nodig; zoveel kan ik zonder enige twijfel zeggen. We leven namelijk in een land waar niet God, maar trots en hoogmoed regeren. We leven in een land waar mensen zich niet graag iets laten vertellen. Dus als ik zo uit liefde (!) stevig aan je ga rammelen en tegen heilige huisjes aan ga schoppen, dan zou ook jouw ziel zo maar eens heftig kunnen gaan reageren. Maar echt waar, het doel heiligt de middelen. Het kan beter nu even pijn doen, dan dat je later voor een dichte hemelpoort komt te staan. Ik heb liever dat jij nu boos op mij wordt, maar dat je uiteindelijk wel wakker wordt en de weg naar verandering inslaat, dan dat je me later verwijten kan maken waarom ik niet harder mijn best heb gedaan om je van de waarheid te overtuigen. Het is beter dat jij nu even niets met mij te maken wil hebben, dan dat God straks niets meer met jou te maken wil hebben. Dusss… fasten your seatbelts. Here we go!!!
Wij mensen hebben allemaal de sterke neiging om anderen te beoordelen en veroordelen. Heel snel en vaak zonder enige vorm van bewijs. Er zijn zelfs mensen die hier hun beroep van maken. Aan de andere kant, als het over onszelf gaat, dan zijn vaak we ENORM vergevingsgezind en bekijken we onszelf het liefste door een knalroze bril. Velen hebben dan ook niet zoveel schroom om zichzelf als goed te bestempelen. En dat is een probleem. Een groot probleem zelfs van een letterlijk levensgevaarlijke soort. Waarom? Ik ga het je uitleggen.
Let op: Als je de korte video ‘de kern van het evangelie van Jezus Christus’ nog niet gekeken hebt, dan raad ik je aan om dit eerst te doen. Hierin schets ik kort het grotere plaatje en de context van deze en alle andere Eye Openers.
Dit artikel is gezien de inhoud vooral bedoeld voor mensen die Jezus nog niet kennen en die nog geen wedergeboren Christen zijn. Maar ben je dat al wel, je bent van harte uitgenodigd om door te lezen. Het is altijd goed om scherp te blijven op eigengerechtigheid. Het ligt voor iedereen op de loer.
We leven in een gebroken wereld waarin zonde en dood heersen. Zonde is niet alleen het probleem, het is ook de oorzaak. Het is de oorzaak van alle problemen en ellende in de wereld en dus ook in onze persoonlijke levens. We hebben er als mensheid gewoon collectief een puinhoop van gemaakt. En zolang we blijven doen wat we altijd gedaan hebben, is en blijft het een puinhoop, met uiteindelijk de dood tot gevolg. Maarrrr… er is gelukkig een oplossing. Een fantastische oplossing zelfs! Jezus is Zijn naam.
Hier stuiten we echter op een uitdaging. Die uitdaging kan zijn onwetendheid bij mensen, maar ik heb gemerkt dat het ook heel vaak ego en trots is. Zoals bij de oplossing van ieder probleem, is het ook hier van groot belang dat je eerst het probleem helder hebt. Het is belangrijk om eerst eerlijk naar jezelf te gaat toegeven hoe de vork werkelijk in de steel zit. Als een alcoholist bijvoorbeeld de overtuiging heeft dat een borreltje op zijn tijd geen kwaad kan, dan zal hij wel eerst die mening bij moeten stellen voordat hij geholpen kan worden. Hij zal eerst moeten gaan toegeven dat dat ene borreltje eigenlijk liter en liters alcohol per dag is en dat zijn gedrag voor veel problemen zorgt, voor hemzelf én voor anderen. Met de billen bloot, trots aan de kant en stoppen met ontkennen, verdraaien en afzwakken, is stap 1.
Zo is het ook met ieder mens als het gaat om het overwinnen van het zondeprobleem. Ik heb echter gemerkt dat mensen op dit vlak het liefst hun koppie in het zand gestoken houden. Ze laten zich niet graag vertellen dat ze een zondaar zijn, dat ze een slecht mens zijn. Met die boodschap strijk je veel mensen recht tegen de haren in en veroorzaak je irritatie. “Wie ben jij om mij te veroordelen? Jij durft?! Heb je al eens naar jezelf gekeken?”
De kans bestaat dus dat ik met mijn boodschap ook jou ga irriteren. Sterker nog: ik ga zelfs mijn uiterste best doen te zorgen dat jij je niet meer uit je zonden kan kletsen. Ik ga je hier en daar opzettelijk porren en prikkelen om je aan het denken te zetten. Hoe verontwaardigd jij dus ook kan reageren en hoeveel respect ik ook heb voor jouw mening en keuzevrijheid, jouw redding is voor Jezus, en daarom ook voor mij, tè belangrijk om hier en nu mijn mond te houden. Een gezonde mate van schuldgevoel is gewoon essentieel. Als je me zo dadelijk dus niet aardig meer vindt, dan neem ik dat op de koop toe. Het is voor het goede doel. Wat ik je ga vertellen kan dan misschien heel slecht nieuws lijken of voelen als een persoonlijke aanval, maar het is de opmaat naar het beste nieuws dat je in je leven ooit zal krijgen. Ik bid daarom dat je het lef zal hebben om open minded door te lezen.
Zoals ik al zei, we leven in een gebroken wereld waarin zonde en de dood regeren. In basis zijn alle mensen goed. Daarmee bedoel ik, ons ‘ontwerp’ is goed. Heel goed zelfs. We zijn perfect bedacht, perfect gemaakt en eenmaal geboren ligt er een perfect plan voor ons leven klaar. Echter, door de zondeval (ónze ongehoorzaamheid aan God: “Hem heb ik niet nodig. Ik weet en kan het allemaal zelf wel.”) ging het mis en heeft Hij Zijn contact met ons – als het aan Hem ligt tijdelijk! – móeten verbreken. God is namelijk rechtvaardig en kon daarom niet anders. Goed en kwaad kunnen niet samen bestaan. Diep van binnen vinden wij dat ook. Kan je je voorstellen wat voor een rel er zou ontstaan als bekend werd gemaakt dat bijvoorbeeld onze koning of minister president feestjes bezoekt van bekende criminelen? We vinden waarschijnlijk allemaal dat dat echt niet kan.
Nadat zonde zijn intrede deed en God afstand van ons nam, is de aarde, die in beginsel een waar paradijs was, veranderd in een vervloekte wereld. De pure natuur waarmee de eerste mensen geboren werden in het paradijs, maakte plaats voor een zondige natuur. En waar de mens in eerste instantie door God aangewezen was om te heersen over de aarde, is bij de zondeval onze autoriteit overgegaan naar de duivel. Die ellendeling werd daarmee de god en (over)heerser van de wereld en dat is hij tot op de dag van vandaag nog steeds. Dat betekent heel concreet: IEDEREEN die geboren wordt, is een zondaar. Hoe schattig baby’tjes ook kunnen zijn, ze hebben allemaal een zondige natuur en een ingebakken neiging om fouten te maken.
“Iedereen heeft gezondigd en ontbeert de nabijheid [een andere vertaling zegt: de heerlijkheid] van God; …”
(Romeinen 3:23)
Dat de duivel ons probeert te overheersen en manipuleren, en dat hij op aarde aan de touwtjes trekt, hebben heel veel mensen niet in de gaten. Als je nooit geleerd hebt, hoe de geestelijke wereld in elkaar steekt, kan dat ook niet anders. Heel vaak denken we dat we zelf in control zijn… met nadruk: denken! En dat is nu precies het probleem: ons denken. Denken doen we namelijk vanuit ons koppie en laat dat nu juist de plek zijn waar de duivel ingang heeft. Hij plant zijn ideeën in onze bovenkamer, wij interpreteren ze als onze eigen gedachten en hup, we gaan ermee aan de haal. We voeren ‘ons’ idee uit.
[Jezus zei] “Uw vader is de duivel, en u doet maar al te graag wat uw vader wil. Hij is vanaf het begin een moordenaar geweest. Hij hoort niet bij de waarheid, omdat er geen waarheid in hem is. Wanneer hij liegt, spreekt hij zoals hij is: een aartsleugenaar, de vader van de leugen.”
(Johannes 8:44)
Snap je nu dan dat het dus fout gaat als je onbewust onder de invloed van een aartsleugenaar leeft? Net als ik doe jij ook dingen en hebt je dingen gedaan, die je met jouw oorspronkelijke Goddelijke natuur NOOIT gedaan zou hebben. We hebben allemaal een waslijst aan overtredingen op ons naam staan die niet door de beugel kunnen. Of laat ik het zo zeggen: als een ander hetzelfde zou doen in onze plaats, dan zouden we moord en brand schreeuwen. Vele malen hebben we al gedanst naar de pijpen van die ellendeling waarvan de Bijbel zegt:
“De dief [de duivel] komt alleen om te roven, te slachten en te vernietigen…”
(Johannes 10:10)
Dat roven, slachten en vernietigen van individuele levens en de samenleving als geheel, doet hij dus niet eigenhandig. Hij doet dat door ons heen. Hij misbruikt mensen als zijn werktuig (hoe een toepasselijk woord) en dat lijkt hem vrij aardig te lukken. Zet de televisie maar aan!
Dat we zondaar ZIJN, betekent overigens niet dat we geen goed kunnen DOEN. Jazeker kunnen we dat! Het zit weliswaar niet in onze natuur, maar goed gedrag kan ons wel aangeleerd worden. Met elkaar hebben we bepaalde regels en wetten afgesproken, een morele standaard, en we verwachten van elkaar dat we ons daar allemaal aan houden.
Vanaf zeer jonge leeftijd leren we al de belangrijke les dat als we goed doen, we vrienden maken en complimentjes krijgen, en als we het verknallen we de rekening gepresenteerd krijgen; in de vorm van straf, buitensluiting, ontslag of wat voor vervelende consequentie ook. Willen we deze gevolgen vermijden, zo leren we, dan moeten we zorgen dat we met ons gedrag binnen bepaalde marges blijven; in ieder geval zolang anderen ons in het oog hebben… Gevangenissen zitten namelijk vol met mensen die iets gedaan hebben, waarvan ze dachten dat niemand erachter zou komen. Tsja… even een misrekening en je bent het haasje.
Nu is het mij ook wel eens opgevallen, als ik documentaires kijk over het leven in gevangenissen, dat een aanzienlijk aantal mensen ‘onschuldig’ achter de tralies lijkt te zitten. Ze vinden namelijk dat ze helemaal geen straf verdiend hebben. Het valt allemaal reuze mee wat ze gedaan hebben. En geven ze wel toe dat ze iets fout gedaan hebben, dan is een misdaad nog steeds geen misdaad als ze er in hun ogen een goede reden voor hadden.
Als kijker van zo’n documentaire kunnen we dan denken: ‘Ja hallo, word eens even wakker. Poets je bril op en kijk eens even goed in de spiegel. Denk eens even goed na. Wat jij gedaan hebt, is echt niet goed te praten hoor!’ Maar wees eens eerlijk! Doen de meesten an ons eigenlijk niet precies hetzelfde? Schatten wij onszelf ook niet veel te hoog in? Bekijken wij onszelf ook niet door een veel te roze bril; waarschijnlijk omdat het meeste van wat wij uitspoken, niet waarneembaar is voor de buitenwereld en we daardoor nauwelijks ter verantwoording worden geroepen?
Ik ga er echter niet omheen draaien. Als jij jezelf op dit moment goed durft te noemen, kunnen we stellen dat je met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid lijdt aan zelfoverschatting en zelfrechtvaardiging. Dat laatste is dat je met zo’n maat meet, dat je eigenlijk niet kán verliezen. Je praat recht wat krom is. En met zelfoverschatting bedoel ik dat veel mensen werkelijk geen idee meer hebben wat goed of fout is. De mensheid is zelfs zó laag gezonken en de moraal is zó zoek, dat er nu zelfs openlijk zonde aangeleerd en gepromoot wordt via scholen en de politiek. Lees onderstaande zeer confronterende tekst maar eens uit de Romeinenbrief. Fasten your seatbelts!
“Omdat ze het beneden hun waardigheid achtten God te erkennen, heeft God hen overgeleverd aan hun eigen onbetrouwbaarheid en doen ze wat verwerpelijk is. Ze zijn door en door onrechtvaardig en boosaardig, hebzuchtig en slecht. Ze zijn door en door afgunstig, moordzuchtig en twistziek, doortrapt en kwaadaardig. Ze roddelen en speken kwaad, haten God, zijn hoogmoedig, trots en verwaand. Ze zijn vindingrijk in het kwaad, tonen geen ontzag voor hun ouders, zijn kortzichtig en trouweloos, zonder liefde en onbarmhartig. En hoewel ze het vonnis van God [kunnen] kennen en weten dat mensen die dergelijke dingen doen de dood verdienen, doen ze dit alles toch. Sterker nog, ze juichen het zelfs toe dat anderen het ook doen.”
(Romeinen 1:28-32)
Onze samenleving is zo betoverd door de duivel dat ze gewoon niet helder meer na kan denken. En de gevolgen zijn afschuwelijk. Levens worden totaal geruïneerd, mensen weten hun weg terug naar God niet te vinden en gaan verloren. En de duivel maar lachen!
Heel veel mensen, en zeker zij die los van God leven, hebben werkelijk geen idee meer wie ze diep van binnen zijn. Ze kennen hun oorsprong niet meer, het ontbreekt ze aan inzicht en hoop, en ze zijn veel te weinig begrensd of de juiste weg gewezen door hun omgeving. Niet vreemd dat velen dus helemaal de weg kwijt zijn en maar doen waar ze zin in hebben. “Het is mijn leven!” Ze galopperen in volle vaart richting totale zelfdestructie en de massa maar klappen en juichen, denkende dat er iets te vieren valt.
Maar het is om te janken! En degenen die opperen dat stoppen met zondigen misschien the way to go is, mensen die vertellen wat Gods woord hierover zegt, worden afgeschoten en beschuldigd van discriminatie, haatzaaierij, onverdraagzaamheid, liefdeloosheid, onmenselijkheid en bekrompen en middeleeuws denken. Het is de wereld op z’n kop! Ik snap dat dit veelal uit onbenul is, maar het is zó intens verdrietig, of zal ik zeggen schrijnend. Mede ook omdat we met elkaar zo’n enorm slecht voorbeeld geven aan de volgende generaties. Hoog tijd voor een reality check dus! Kennis is macht. Kennis maakt de weg vrij naar verandering.
Laten we dus eens ECHT eerlijk naar onszelf gaan kijken. Met de billen bloot, geen smoesjes meer en alles op tafel. We snappen ongetwijfeld allemaal dat het geen waarde heeft als een slager zijn eigen vlees keurt. Dus, laten we het oordeel eens overlaten aan een onpartijdig buitenstaander. Ik stel voor: een eerlijke, rechtvaardige, transparante, volledig objectieve, autonome, onomkoopbare en niet van onze smoesjes onder de indruk zijnde Autoriteit. Goed plan? Nou ken ik er maar Eéntje, die aan al deze eisen voldoet. En dat is God. (Als jij nog een andere suggestie hebt, laat het me weten!)
En ik hoor hem al aankomen, de opmerking “Ja, maar Hij is niet mijn God. Ik erken Hem niet en dus gelden Zijn regels niet voor mij. Ik leef mijn eigen leven op mijn manier.” Mijn antwoord daarop zou zijn: “En dat is nu precies de reden van het bestaan van veel van je (zo niet álle) problemen. Wees eens heel eerlijk… Zou het heel misschien toevallig geheel per ongeluk zo kunnen zijn dat jij God niet erkent en wil accepteren als hoogste Autoriteit in jouw leven, omdat je de bui al wel voelt hangen? Zou het kunnen dat jij heel goed weet dat er het één en ander schort aan jouw manier van leven en dat je gewoon geen zin hebt om daar verantwoording voor af te leggen? Je zou niet weten waar je moest beginnen, wel? En zou het ook zo kunnen zijn dat je zo in de ontkenning schiet, omdat je er gewoon niet aan wíl denken dat er Iemand zou kunnen bestaan, die al vanaf je geboorte over je schouders meekijkt; dat er Iemand is die werkelijk alles, maar dan ook ALLES gehoord, gezien en meegemaakt heeft? Als dat namelijk zo zou zijn, dan weet je, dan houdt niets jouw ‘ik ben een goed mens’-kaartenhuis nog overeind. Dan is je koppie in het zand steken en God van tafel vegen misschien inderdaad maar de beste manier om in de spiegel te kunnen blijven kijken en het schaamrood op je kaken nog enigszins onder controle te houden.”
En heel eerlijk van mijn kant, ik snap die totale ontkenning echt wel. Ik kan die overlevingsstrategie heel goed begrijpen. Ik ben ook een mens. Ik heb ook een verleden waarin ik heel veel dingen gedaan heb, waarvan ik me nu realiseer dat ze niet echt handig waren. Ik ben niet beter dan jij. Ik heb ook jarenlang zonder God geleefd. Ik ben ook een zondaar geweest. Ja geweest! We zouden met goed nieuws eindigen, weet je nog? Er is een weg úit zonde. Halleluja! Hou dus nog even vol. Bijt nog even je kiezen op elkaar als dat nodig is. We zijn er nog niet.
Laten we eens gaan kijken naar een aantal belangrijke redenen waarom we zo overtuigd kunnen zijn van onze onschuld. Het is lang niet altijd het blind negeren van wat we doen. We kunnen er echt oprecht van overtuigd zijn dat we een goed mens zijn. Dit komt door onze manier van redeneren. Dus wat zijn die (denk)patronen waardoor we er zo naast kunnen zitten als het om onszelf gaat; de persoon die we eigenlijk het aller-aller-allerbeste zouden moeten kennen. Ik ga een drietal punten met je doornemen en ik gok dat je ze alle drie zal kunnen afvinken.
1. We meten met een te lage morele standaard
We hebben als samenleving met elkaar een bepaalde (haalbare!) morele maatstaf afgesproken. Een aantal zaken is vastgelegd in onze wetssysteem, maar we hebben ook heel veel ongeschreven gedragsregels. Vooral in die laatsten zit vaak veel ‘wiebelruimte’. We laten daar graag onze eigen interpretatie op los. Naderen we de grens van het toelaatbare en begint het heet te worden onder onze voeten, dan schuiven we hem gewoon een stukkie naar beneden. En bevinden we ons op een terrein waar voor ons minder verleidingen liggen, dan schuiven we de morele maatlat hup, zo ver mogelijk omhoog. Dan zijn wij safe en kunnen we ondertussen anderen ‘vangen’ in hun fouten. Vinger wijzen naar anderen, daar hebben we namelijk niet zo’n moeite mee. Sterker nog, daar kunnen we zelfs een heimelijk genoegen in hebben. Of ben ik soms de enige ‘sportieve’ automobilist, die kijkende naar het televisieprogramma Wegmisbruikers graag roept: “Inleveren dat rijbewijs!!!”
Voor onszelf zijn we vaak heel mild en vergevingsgezind. Maken we een fout en merken we dat we een ander gedupeerd hebben, tsja, dan komt er langzaamaan een hele lange smoesjes-trein in beweging. En is ie op snelheid, dan stappen we over ons probleem heen en laten we een ander met de brokken zitten. Want ja, wees nou eerlijk: “Het valt toch eigenlijk wel meeeee wat ik gedaan heb. Het is toch duidelijk dat ik het zo niet bedooooeeeelde? Ik heb dit toch ook niet gewiiiild? Heel eerlijk, ik kon er eigenlijk helemaal niets aan dooooeeeeeen. Ik kon toch niet weeeeten dat het zo mis zou gaan? Mijn intenties waren echt goooooeeeeed! Als die ander (het slachtoffer) nou eens zus of zo gedaan had, dan was het niet zo fout gelopen.” Een heel actueel onderwerp, victim blaming. Het slachtoffer wordt naast alle ellende ook gewoon de schuld in de schoenen geschoven.
Het probleem is dat door de zondeval ons morele kompas uit koers is geraakt. En dus leven we er maar een beetje op los. We tasten vaak letterlijk in het duister. Gelukkig hebben we de Bijbel, waarin Gods definitie van goed en fout vanaf de eerste tot en met de laatste bladzijde heel helder omschreven staat. Gelukkig is daar Jezus, Gods Oplossing, voor alles wat wij expres en per ongeluk verpest hebben.
En voordat je me in de rede valt… Ik kan me heel goed voorstellen dat, als je Jezus niet kent en je niet in Hem gelooft, je nu denkt: “Ik heb helemaal geen boodschap aan jouw God of jouw Bijbel!” Maar het ding is, of je nu gelooft in God of niet, of je Hem nu erkent als jouw God of niet, dat is niet relevant. Jouw ongeloof maakt God of de Bijbel niet onwaar. Jouw ongeloof zit alleen jou in de weg. Feit is dat je Gods waarheid kán kennen. Feit is dat Gods onzichtbare eigenschappen, Zijn eeuwige kracht en Zijn Goddelijkheid al vanaf het begin van de schepping voor het mensenoog zichtbaar zijn (Romeinen 1:19-20). Feit is dat je in Zíjn schepping leeft en dat je daarmee onderworpen bent aan Zíjn morele standaard en Zijn regels.
Wil jij dus nu een gezegend leven kunnen leven of later aanspraak kunnen maken op een plekje in de hemel – Góds hemel – dan zal je wakker moeten worden, af moeten rekenen met zonde en moeten zorgen dat je door Hem persoonlijk goedgekeurd wordt. Je hebt géén keuze. God kent geen ‘half goed’ of ‘een beetje goed’ en dus zal je een 100% score moeten halen. Ik neem ten minste aan dat het enige alternatief voor de hemel, de duivel achterna, niet iets is wat je serieus in overweging wil nemen… Het schijnt er namelijk niet zo leuk te zijn.
Laten we om een helderder inzicht te krijgen in hoe wij het er in Gods ogen vanaf brengen, onszelf eens langs Zijn morele maatstaf houden; de 10 geboden. We hoeven ze onder het Nieuwe Verbond niet meer te houden om gered te worden, maar ze geven wel heel veel inzicht in Gods hoge standaard van ‘goed’. Het drukt ons met ons neus op de feiten. En ik doe gewoon solidair met je mee. Een frisse reality check kan voor mij ook nooit geen kwaad. Laten we beginnen bij het 6e gebod ‘Pleeg geen moord’. Laten we eens kijken hoe de Bijbel dit uitlegt en daarna gaan we vanzelf zien hoe wij het er vanaf brengen. Oké? Let’s go!
“U hebt gehoord dat tegen het voorgeslacht gezegd is: U zult niet doden; en: Wie doodt, zal door de rechtbank schuldig bevonden worden. Maar Ik [Jezus] zeg tegen u: Al wie ten onrechte boos is op zijn broeder, zal schuldig bevonden worden door de rechtbank.”
(Matteüs 5:21-22)“Word boos, maar zondig niet; laat de zon niet ondergaan over uw boosheid en geef de duivel geen plaats.”
(Efeze 4:26-27)“Ieder die zijn broeder haat, is een moordenaar;…”
(1 Johannes 3:15)
Je zou heel snel kunnen denken. “Oh iemand vermoorden? Nee, dat heb ik niet gedaan. Mooi. Een 100% goed-score voor mij!” Maar voordat je jezelf een 10+ geeft, even 2 dingen. En ik ga er in jouw belang geen doekjes om winden. Ten eerste, iemand doden is moord. Maar moord is niet alleen iemand in koelen bloede doodschieten met een pistool. Nee, het ondergaan en/of meewerken aan abortus, euthanasie, zelfmoord of een ‘vrijwillig levenseinde’ zijn dat ook. Moord is het beslissen over leven en dood, terwijl dat recht alleen toekomt aan Degene die ons het leven gegeven heeft. Hands off dus van wat niet van jou is!
En ten tweede, lees jij ook wat ik lees? Boos zijn op iets of iemand is op zich geen probleem. Onterecht boos zijn echter wel. Dat is in Gods ogen óók moord. En al zijn we terecht boos, dan krijgen we daar wel een duidelijke waarschuwing bij. Paulus zegt: Reken zo snel mogelijk af met je boosheid, want het is een voedingsbodem waar de duivel wel raad mee heeft. Boosheid is een opstapje naar het begaan van andere zonden. Boosheid kan ons verleiden tot het recht in eigen hand nemen, tot het nemen van wraak en vergelding. God heeft deze wet dus niet ingesteld om kinderachtig te doen. Hij weet gewoon dat als de duivel zich ermee gaat bemoeien en olie op het vuur in ons koppie gooit, wij van een mug een olifant maken en ‘gewone’ boosheid verandert in woede, haat en onvergevingsgezindheid. God kent het gevaar!
Ik weet niet hoe het op dit moment met jou zit, maar ik ga hier in ieder geval al helemaal de mist in. Ik haal hier een 0% score. Zullen we nog één ander gebod bekijken? Misschien doen we het daar wat beter. Durf je nog? Laten we kijken naar van Jezus zegt over het gebod ‘pleeg geen overspel’:
“U hebt gehoord dat tegen het voorgeslacht is gezegd: U zult geen overspel plegen. Maar Ik [Jezus] zeg u dat al wie naar een vrouw kijkt om haar te begeren, in zijn hart al overspel gepleegd heeft.”
(Mattheüs 5:28).
En andersom geldt dit natuurlijk ook. De wereld denkt vaak dat overspel ‘slechts’ met een ander dan je partner het bed induiken is. Maar je hoeft dus niet eens bij die ander in de buurt te komen. Alleen kijken, denken of fantaseren is al genoeg om de mist in te gaan; live of via een beeldschermpje… Wij kunnen iets wel onschuldig noemen, maar God kent de consequenties en weet dat die soms zelfs generaties lang een verwoestend werk kunnen doen. God die liefde is, kan overspel en zedeloosheid dus echt niet goedkeuren.
Als je dit alles verwerkt hebt, mag ik dan de conclusie trekken dat ook bij dit gebod zo goed als iedereen een dikke 0% score aantikt? En mag ik je verklappen dat dit niet anders zal zijn bij de andere 8 geboden? De conclusie is gewoon dat onze moraal véél te laag ligt. We vinden veel te veel goed en we bedekken veel te veel (vooral ons eigen deel) met de mantel der liefde. We zijn veel te flauw met onszelf, we nemen veel te weinig eigen verantwoordelijkheid en hebben veel te weinig oog voor de gevolgen van onze zonden. Er zijn in de meeste gevallen namelijk ook nog anderen die de bittere vruchten plukt van ónze fouten. Dát is pas onrechtvaardig! Jij kan denken: “Het verleden is het verleden. Laten we het vergeten!” Ja, grappig. Denk je dat die anderen ook zo vergeetachtig zijn?
2. We vergelijken onszelf met anderen
Het tweede punt waarom we kunnen geloven dat we een goed mens zijn, is omdat we onszelf graag vergelijken met anderen. Heel slim natuurlijk. Er is namelijk altijd wel iemand te vinden die het harder verpest heeft als jij. Als je al wat langer gelooft in God, ben je misschien net als ik wel eens in een discussie beland waarbij ongelovigen hun eigen schuld proberen weg te wapperen met woorden als: “Kijk eens naar Hilter. Díe was pas slecht. Daar ga jij mij toch zeker niet mee vergelijken?!” Ja, echt hoor. Dit is hoe mensen redeneren.
We vergelijken onszelf niet met bijvoorbeeld de buurman, die een heel klein beetje een scheve schaats gereden heeft. Nee, we grijpen meteen naar een extreem en daar zetten we onszelf naast. Hij is slecht… en dan ben ik goed. Ja daaaaag. Zo ken ik er ook nog wel een paar. Als deze vlieger op zou gaan, dan zou dat betekenen dat ons Nederlands Wetboek op één bladzijde na in zijn geheel de kliko in kan. Dan is alleen het allerergste vergrijp nog strafbaar. Dan kunnen we duizenden gevangenen nu hun vrijheid teruggeven, want ja, al die andere overtredingen, ach, daar hebben we niet meer over.
3. Goed doen maakt zonden niet goed
Al zou je alles wat ik je tot nu toe verteld heb, als waarheid aan willen nemen. Al zou je heel open en eerlijk al je overtredingen ruiterlijk toegeven, dan nog is er de kans dat je met deze ‘ja maar’ komt: “Ik ben niet alleen maar slecht. Ik doe ook goede dingen.” We kunnen dus van mening zijn dat onze plussen onze minnen wegstrepen. Om daar snel doorheen te prikken, gaan we kijken naar hoe daar in de wereldse rechtbank mee omgegaan zou worden.
“Meneer de rechter, ik heb inderdaad een bank beroofd. Dat dat niet goed was, realiseer ik me heel goed. Ik zou het liefste de klok terugdraaien en mijn misdaad ongedaan maken. Maar voordat u mij straf gaat geven, moet ik u nog wel vertellen dat ik ook heel veel goede dingen doe. Ik help bijvoorbeeld oude vrouwtjes met het oversteken van de straat, ik ben vrijwilliger bij de sportvereniging én ik doe wekelijks de boodschappen voor mijn opa!” De rechter zal zeggen: “Bravo! Maar wat heeft dat met die bankoverval te maken? U bent overduidelijk schuldig. Achter elkaar naar de gevangenis met u! Geen discussie!” Nou, daar sta je dan… Een rechter kijkt blijkbaar niet naar het saldo van je plussen en minnen, maar naar iedere overtreding apart. En zolang het niet over ons gaat, is dat ook wat wij over het algemeen rechtvaardig vinden.
Het is hier denk ik heel belangrijk om nog te duiden dat je je identiteit en je gedrag niet met elkaar moet verwarren. Het is belangrijk om je te realiseren dat je (als ongelovige) een zondaar BENT, die zeker ook wel goede dingen DOET. Je identiteit staat vast en je gedrag is iets waar je altijd zelf invloed op hebt. Veel van wat we doen, hebben we onszelf of is ons door anderen aangeleerd. Dat doen we dus vaak onbewust. Maar wat ons aangeleerd is, kunnen we ook weer afleren, als we maar willen. De vlieger “Wen er maar aan, want zo ben ik nu eenmaal” gaat dus niet op.
Gods oplossing voor de zonde
Nu zijn we al een heel eind onderweg en wordt het tijd dat ik jou het goede nieuws ga onthullen. Want duidelijk mag inmiddels wel zijn dat we als mens allemaal een groot probleem hebben. Onze identiteit is vanaf onze geboorte ‘zondaar’ en daar kunnen wij niets aan veranderen. Wij niet inderdaad, maar God wel! Hij is bij machte om onze identiteit geheel te vernieuwen; van zondaar naar een rechtvaardige. We lazen aan het begin al Romeinen 3:23, maar nu voeg ik er vers 24 nog aan toe. Hierin lezen we namelijk de oplossing:
“Iedereen heeft gezondigd en ontbeert de nabijheid [de heerlijkheid] van God; en iedereen wordt uit genade, die niets kost, door God als een rechtvaardige aangenomen omdat Hij ons door Christus Jezus heeft verlost.”
(Romeinen 3:23-24)
Jezus heeft Zich tijdens Zijn leven op aarde perfect aan de wet gehouden. Hij was als enige zonder zonde. Al is hij door mensen én de duivel tot het uiterste op de proef gesteld, Jezus is nóóit gestruikeld. Omdat Hij echter een boodschap verkondigde die tegen het zere been was van de religieuze leiders van Zijn tijd (ze hadden een Messias verwacht die hen zou bevrijden van de Romeinse bezetters en die verder hun leiderschap en theologie volledig zou ondersteunen) hebben ze Hem, verblind door haat, afgewezen. Sterker nog, ze hebben Hem op basis van leugens en valse verklaringen opgepakt, laten veroordelen en gekruisigd. “Weg met Hem!” Weg met die pijnlijke waarheid!
Dit lijkt misschien een raar verhaal. God Zelf die Zijn gelijk niet kon halen, de controle verloor en uiteindelijk het onderspit delfde. God die overwonnen werd door de mens. Maar niets is hier wat het lijkt. Alles ging namelijk precies volgens Gods plan. Mijn Jezus, mijn Held, mijn Redder was volledig in controle; van de eerste tot de laatste minuut. Hij léék misschien te verliezen, maar Hij pakte daar aan het kruis heel bewust óns verlies en overwon. God offerde heel bewust het leven van Zijn geliefde Zoon om jouw en mijn leven te redden. Johannes 10:10 lazen we al eerder, maar nu geef ik je het volledig vers.
“De dief [de duivel] komt alleen om te roven, te slachten en te vernietigen, maar Ik ben gekomen om hun het leven te geven in al zijn volheid.”
(Johannes 10:10)“Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.
(Johannes 3:16)
Een plaatsruil
Vanaf het moment van Zijn arrestatie stapte Jezus uit pure onbaatzuchtige liefde voor ons en uit gehoorzaamheid aan Zijn Vader, in onze schoenen. Er begon een plaatsruil, die de duivel en de mens niet aan hadden zien komen. Lees maar wat er zich toen in chronologische volgorde afspeelde:
- Jezus Zijn arrestatie was voor de fouten (de misdaden), die jij en ik gemaakt hebben en nog zullen gaan maken in de rest van ons leven. Zijn boeien waren eigenlijk voor ons.
- Zijn veroordeling was voor ons; heel erg terecht gezien onze zondige natuur en waslijst aan overtredingen. Ondanks Zijn volmaakte onschuld, accepteerde Jezus zonder protest (!) de doodstraf die wij als mens allemaal verdienen.
- Zijn bloed wat vloeide tijdens de onmenselijk martelingen die volgden en later aan het kruis, was om onze zonden weg te wassen, zodat ze niet langer tussen ons en God in zouden hoeven staan.
- Zijn striemen en gebrokenheid waren nodig zodat wij in een bovennatuurlijke gezondheid kunnen leven en genezing ontvangen daar waar nodig.
- Aan het kruis droeg Hij voor het zicht van de hele wereld ónze schande.
- Met Zijn dood maakte Hij een einde aan de macht van de zonde over ons leven en zette Hij een streep door de straf die wij verdienen voor alle zonden die we ooit gedaan hebben en mogelijk nog zullen gaan doen.
- Toen Jezus opstond uit de dood, was daar het bewijs dat Hij sterker is dan de dood en dat, wat de duivel in de wereld bracht, teniet was gedaan. Jezus heeft voor ons de dood overwonnen en houdt nu een plaats in de hemel vrij voor iedereen die Hem volgen wil.
- En tenslotte, als klap op de vuurpijl en kers op de meest heerlijke taart, heeft Jezus na Zijn hemelvaart aan alle gelovigen Zijn Heilige Geest geschonken; God Zelf ín ons! Hallelujah!
“Wat betekent dit alles praktisch voor mijn leven en mijn toekomst?” kan je je nu afvragen. Het betekent letterlijk dat Jezus de straf gedragen heeft voor al jouw zonden en dat daardoor de weg naar God toe weer vrij is. Als jij persoonlijk en welgemeend aan Jezus erkent dat je zondaar bent en dat het jouw schuld was die Hij aan het kruis droeg, als jij daar vergeving voor vraagt en vervolgens je oude leven de rug toe wil keren, dan is God bereid om jouw strafblad en de welverdiende doodstraf die Jezus voor jou droeg, tegen elkaar weg te strepen. Dit principe kennen wij op aarde ook. Ook in onze rechtspraak geldt: het maakt niet uit wat je gedaan hebt, een vonnis wordt maar één keer uitgevoerd. En zit de straf erop, dan ben je vrij.
Ter afsluiting van deze Eye Opener niet geheel onbelangrijk nog het volgende: ALLES wat Jezus gedaan heeft voor jou, is een cadeau. Je hoeft er niet voor te werken. Je hoeft het niet te verdienen. Je hoeft ook niet eerst zelf je leven op de rit te krijgen of door hoepels te springen. Hij biedt het je aan, gratis! Gratis betekent echter niet dat het zomaar in je schoot geworpen wordt. Jij moet, om het cadeau aan te kunnen pakken, zelf bepaalde keuzes maken en stappen zetten. Stoppen met claimen dat je een goed mens bent en schuld erkennen voor jouw zonden, is een eerste noodzakelijke, maar voor velen waarschijnlijk ook meteen de pijnlijkste stap.
Ben je benieuwd naar de andere stappen die je moet doorlopen om volledig vergeven, gerechtvaardigd en geaccepteerd te worden in Gods familie? Benieuwd naar wat betekent om een kind van God te worden? Lees dan vooral ook de andere Eye Openers.
Sharing is caring!
Dit is een belangrijke boodschap voor heel veel mensen. Omdat we samen meer mensen bereiken met het goede nieuws van het Evangelie, wil ik je vragen om deze Eye Opener te delen met de mensen in jouw omgeving, waarvan jij van binnen aanvoelt: die kunnen heel hard een zetje de goede richting in gebruiken.
Een direct gesprek aangaan, kan soms nog voelen als een brug te ver, maar een link delen met een kleine aanmoediging, dat kan jij! Samen bouwen we aan Gods koninkrijk.
Gods zegen!
Hoi Mariella….zo mooi dat Jezus jou Redder, Held en Bevrijder is.
Hij is ook mijn grote Held….Hem heb ik lief Zijn vrede woont in mij….
Al meer dan 40 jaar….Hij is mijn leven!!!
Mag ik je een tip geven? ❤🔥🙏
Probeer wat meer “kort en krachtig” te schrijven…. de Here is een Helper groot van kracht.
Paulus legt dit alles in de Romeinenbrief zo krachtig uit…
Wens je Gods zegen toe, en Zijn inspiratie…
Lieve groet Anja Bezemer
Lieve Anja,
Dank je wel voor je lieve reactie. Ik snap je helemaal. Het is iets wat zeker mijn aandacht heeft. Voor het doel van een blog/artikel is het alleen niet altijd wijs om in te korten. Zeker niet in het belang van de mensen, die nog niet het inzicht hebben wat jij en ik waarschijnlijk al wel hebben. Ik probeer zo goed als ik op dit moment al kan, de leiding van de Heilige Geest daarin te volgen. Ik schrijf mijn teksten per slot van rekening niet voor mezelf of mijn eer. Ik schrijf ze voor Hem, de Enige die onze eer waard is. Jezus!!! Gods zegen.