“Mijn zoon [of dochter], als je borg staat voor de ander, hem dat met handslag hebt beloofd, als je aan je woord gebonden bent, vastgeketend zit aan je belofte – bevrijd je dan, mijn zoon [of dochter], want die ander heeft je in zijn greep.” (Spreuken 6:1-3)
Je verbonden voelen met mensen is gaaf. Het is iets waar we in ons hart allemaal naar verlangen. De reden voor ons bestaan is liefde, dus het is niet vreemd dat we allemaal op zoek zijn naar verbinding en relatie; op basis van zelfde opvattingen, bezigheden, geloof, interesses… Het maakt dat we ons niet alleen voelen, maar onderdeel van een ‘veilige’ groep.
Zoals heel veel positieve dingen heeft ook verbondenheid een ‘ongezond broertje’, namelijk gebondenheid of geketend zijn. Waar bij verbondenheid sprake is van vrij(willig)heid, gelijkheid en respect kenmerkt deze tegenhanger zich door onbalans, macht en afhankelijkheid. Denk aan slavernij, misbruik, pesten…
Er zijn ook ogenschijnlijk onschuldigere vormen van gebondenheid die geestelijk gezien grote negatieve gevolgen (kunnen) hebben. Stel: je hebt iemand je woord gegeven om ergens over te zwijgen en later komt de echte aap uit de mouw, ontdek je wat er werkelijk speelde en je komt in gewetensnood. Of je hebt iemand uit dankbaarheid beloofd “als ik ooit iets voor je terug kan doen, doe ik het” en dan krijg je later een tegenprestatie te horen, waar je maag van omdraait. Als je vervolgens gelooft dat je het niet kan maken om je belofte te verbreken en om je eigen hart te volgen, ben je gebonden of geketend.
Omdat het Gods wil is dat je vrij bent, is het Zijn dringende advies om je los te maken van iedere gebondenheid. Je hebt altijd het recht om je mening te wijzigen en op beloftes terug te komen. Jezus heeft je tenslotte niet gered om je vervolgens weer geestelijk door mensen vast te laten ketenen. Door verbondenheid met en focus op Jezus ga je steeds minder waarde hechten aan meningen en laat je je minder snel verleiden door groepsdruk. Het is naast heerlijk ook zeker wijs om verbonden te zijn met Jezus!