“Koester Mijn lessen als het licht in je ogen, draag Mijn woorden als een ring aan je vinger, schrijf ze in je hart. Zeg tegen Wijsheid: “Je bent mijn Zuster,” noem Inzicht je vriendin.” (Spreuken 7:2-4)
God zegt hier niet: “Luister naar wat ik zeg”, maar Hij geeft aan dat het wijs is Zijn woorden te koesteren, om ze diep in je hart te laten landen. Om je met Zijn woorden te verbinden en je eraan te hechten. Om Zijn wijsheid en inzichten als dierbaar te beschouwen.
Keiharde feiten koesteren en je eraan hechten, is natuurlijk een beetje raar. Er moet dan ook een diepere betekenis in Gods lessen zitten: iets persoonlijk, iets van gevoelswaarde. Om die te ontdekken heb je wijsheid en inzicht nodig. Niet van jezelf maar van God. Je moet als het ware door Zijn bril leren kijken. Gods woorden zijn ook als een ring aan je vinger. Ze zijn een teken van Zijn verbond met jou, van Zijn liefde en zorg. Dat je Zijn ring aan je vinger draagt, wil zeggen dat jij Hem aanvaard hebt als levenspartner. God heeft Zijn kinderen beloofd om hen te zegenen, verzorgen, beschermen. Als we luisteren naar Zijn lessen bewandelen we mét Hem veilige paden.
In de Amplified vertaling van Psalm 23:4 staat dat fantastisch omschreven:
“Even though I walk through the [sunless] valley of the shadow of death, I fear no evil, for You are with me; Your rod [to protect] and Your staff [to guide], they comfort and console me.”
Het Nederlands schiet ernstig tekort in woorden die de lading volledig dekken, maar ik doe een poging: “Zelfs als ik door een dal van diepe duisternis [vol moeilijkheden] ga, ben ik nergens bang voor, want U bent bij mij. Met Uw stok [waarmee U mij beschermt tegen mijn vijanden] en Uw herdersstaf [die het tempo en de richting bepaalt waarin ik ga] steunt en stuurt U mij.” Wow!
Zo bijzonder ook hoe God ons op allerlei manieren geduldig blijft duiden hoe belangrijk het is om naar Hem te luisteren. Hij weet dat we graag onze eigen zin doen. Hij weet dat we vaak denken dat we het beter weten. Hij weet dat we Zijn lessen niet altijd kunnen waarderen. Hij weet dat er velen hun neus voor Hem ophalen.
Godzijdank is God God en geen mens van vlees en bloed, want anders had Hij Zijn geduld met ons al lang verloren en had er in Spreuken 7 iets gestaan in de trant van: “Laat ik even duidelijk zijn. Ik ben God hiero! Jij gaat nu dus gewoon even luisteren, omdat Ik het zeg en Ik zeg het maar één keer. Mijn woorden zijn wet en wie niet luisteren wil, die moet maar voelen!” Pfieuw…… ben ik even blij met ZIJN ring om MIJN vinger!