Zolang we kerkje spelen, religie de baas is, kerkdiensten vooral kalm en ordentelijk moeten verlopen, ongeloof heerst en er zo’n krachteloos ‘evangelie’ wordt gepreekt dat mensen week in week uit net zo hopeloos en gedesillusioneerd de kerk uitwandelen als dat ze er anderhalf uur eerder ingewandeld zijn, dan vinden de geestelijke machten van de duisternis het hélemaal prima. Zolang wij Christenen alles behalve een wandelend reclamebord voor Jezus zijn, slapen zij uit of zijn ze elders aan het werk.
Maar oh wee… als mensen geestelijk wakker worden en er in samenkomsten en mensenlevens werkelijk manifest wordt waarvoor Jezus met Zijn kostbare bloed betaald heeft, als zichtbaar wordt dat Jezus leeft en ook vandaag de dag nog onverminderd geneest, bevrijdt en radicaal levens herstelt en vernieuwt, als er verkondigd wordt dat het onmogelijke wél mogelijk is, dán gaat het knetteren. Dan krijg je HERRIE in de tent!
Als de duivel namelijk ziet dat hij terrein aan het verliezen is, dan zal hij altijd reageren. Dan zal hij zijn ongenoegen uiten door de mond van eenieder die zich daarvoor leent, ja dus óók van Christenen. Dan krijg je haat en nijd, spot, laster, leugens, onbegrip en ja, zelfs Kamervragen. Niet leuk, maar een te verwachten reactie bij een frontale aanvaring tussen het Licht en de duisternis, tussen de Waarheid en de leugen. Daar moeten we niet van schrikken of van onder de indruk raken. Het moet gebeuren. Hoe meer tegenstand en vervolging, hoe meer het Koninkrijk van God aan het baanbreken is. En hóe het momenteel doorbreekt! Hallelujah!!!
Zomaar een ideetje van mij...
Maar – en dit zomaar een ideetje van mij voor het lichaam van Christus – als ons eerste en enige gebod volledig draait om de liefde (voor God én elkaar), kunnen we dan misschien met elkaar afspreken dat we vanaf nu onze broers en zussen waarmee we per slot van rekening de eeuwigheid zullen gaan doorbrengen, met liefde en respect tegemoet zullen treden? Kunnen we afspreken dat we anderen niet meer met pek en veren zullen besmeuren, simpelweg omdat wij niet snappen wat zij aan het doen zijn? Zullen we gewoon allemaal achter Jezus aangaan en vertrouwen op Zijn unieke plan voor ieders leven? Zullen we gewoon ons mond houden als we niets liefs te zeggen hebben? Elkaar ‘te lijf gaan’ is zo’n vreselijk slechte reclame voor Gods huisgezin.
Als laatste wil ik graag mijn GROTE RESPECT, BEWONDERING en ONEINDIGE DANKBAARHEID uitspreken voor ál die voorvechters en pioniers in Gods koninkrijk die volledig op Gods leiding durven vertrouwen en dus ook werkelijk doen wat Hij van hen vraagt; ook als jij en ik dat misschien nog niet snappen en zij van te voren eigenlijk al wel weten dat ze vanwege hun gehoorzaamheid aan God bakken onbegrip en laster over zich heen gaan krijgen. Prijs God voor al deze Godsmannen en -vrouwen die hun leven geven voor het binnenhalen van de oogst en die de stappen durven zetten, waar jij en ik God nog niet voor hebben durven vertrouwen!
DANK JULLIE WEL!