De boodschap die Jezus kwam brengen was en is behoorlijk confronterend. We zijn weliswaar als mensheid op tal van vlakken ontwikkeld en gemoderniseerd, maar op moreel vlak zijn we er sinds Sodom en Gomorra nog niet veel beter aan toe. Het Evangelie – het onveranderde Woord van God – leverde daarom niet alleen 2000 jaar geleden, maar het levert ook anno 2024 nog regelmatig verzet en gemopper op.
Stel je eens voor: komende zondag in jouw kerk, ineens komt in plaats van de voorganger Jezus Zelf naar voren om het woord te richten tot de aanwezigen. Dat klinkt op het eerste gezicht misschien als een kerkdienst waar iedere gelovige bij zou willen zijn, maar vergis je niet. Zijn boodschap zal niet zielenstrelend en comfortabel zijn. Reken maar dat er oproer zou ontstaan en een aantal mensen de dienst niet zal willen uitzitten. Ik persoonlijk hou van radicaal, prikkelend Bijbelonderwijs (schuur mij maar!), maar dat geldt lang niet van iedereen heb ik gemerkt.
Zo ook 2000 jaar geleden. Op een bepaald moment is Jezus het Evangelie aan het prediken en dan ontstaat er behoorlijk wat protest en discussie onder de aanwezige Joden.
Veel leerlingen die het gehoord hadden zeiden: “Dit zijn harde woorden, wie kan daarnaar luisteren?”
(Johannes 6:60)
Zie je hier wie het waren die moeite hadden met Jezus’ boodschap? Véél van Zijn eigen leerlingen! Zij ergerden zich mateloos aan Zijn woorden. Daarop zegt Jezus:
“De Geest maakt levend, het lichaam dient tot niets. Wat ik gezegd heb is geest en leven. Maar sommigen van jullie geloven niet.”
(Johannes 6:63-64)
Allereerst, zou Jezus toen nog niet begrepen hebben dat je het niet kan maken om mensen aan te spreken op hun gebrek aan geloof? Ik bedoel dit als een weliswaar licht cynisch grapje, maar toch, ze bestaan dus echt, volgelingen van Jezus bij wie op bepaalde gebieden geloof ontbreekt of tekort schiet. Ze willen een ‘fijne’ boodschap horen terwijl het Woord juist scherper is als een tweesnijdend zwaard. Het Woord is namelijk bedoeld om onze vleselijke nonsens weg te fileren. De Waarheid hoort te schuren en schaven aan ons hart.
En doet dat pijn? Niet altijd. Het hangt ervan af of, en in hoeverre je jezelf verzet. Als je jezelf tegen de haren in laat strijken, dan is dat heel onprettig. Laat je je trots los en ga je andersom zitten, dan is er weinig aan de hand. Dus, sta je open voor correctie? Mag de Heilige Geest jou aanspreken, rechtstreeks en via prediking? Het is namelijk een geweldige kans om te groeien, geestelijk volwassener te worden en daarmee bruikbaarder te worden in Gods koninkrijk. We zijn uiteindelijke geestelijke mensen en geen zielige mensen. Onze ziel moet leren om te stoppen met piepen, zelfmedelijden en eigengerechtigheid.
Maar nu kan de vraag rijzen: maar wat doen we nu dan met mensen die zich wel (blijven) verzetten tegen het Evangelie? Of specifieker nog: wat doen we met ‘broers en zussen in Christus’ die openlijk commentaar uiten op kerken, voorgangers en bedieningen? Wat doen we met de beste stuurlui die aan wal staan? Mijn antwoord zou zijn: niets! Voor het leiderschap van een kerkgemeenschap kan het op een bepaald moment wijs zijn om ‘storende elementen uit te zegenen’, maar verder: niets! Ze graven hun eigen graf.
“Wie een spotter terecht wijst, wordt [namelijk] bespot,
wie een goddeloze de les leest, wordt belachelijk gemaakt.
Wijs een spotter niet terecht, hij zou je haten,
berisp een wijze en hij mag je graag.”
(Spreuken 9:7-8)“Met spotters drijft Hij de spot, maar verdrukten schenkt Hij Zijn gunst. Wijzen verwerven eer, dwazen torsen schande.”
(Spreuken 3:34-35)
Tot aan het einde van deze huidige wereld zullen er altijd mensen zijn die zich tegen het Evangelie verzetten, buiten de kerk, maar helaas ook binnen de kerk. Binnen de kerk kennen we de zogenaamde 6-voudige bediening. Apostelen, profeten, evangelisten, herders en leraren bouwen het Lichaam van Christus op… en de 6de tak – de betweters, spotters en journalisten – zij doen vervolgens verwoede pogingen om wat opgebouwd is weer af te breken. Het zijn de mensen met een ‘roeping’ om het (eigen) nest te bevuilen.
Voor hen had en heeft de Farizeeër Gamaliël nog een hele wijze les. Hij zag als wetsgeleerde ook die ‘gevaarlijke’ volgelingen van Jezus aan het werk, radicaal en tegen de gevestigde orde ingaande. Er ontstond opschudding en heilige huisjes gingen wankelen. Maar hij snapte desondanks: we kunnen ze beter hun gang laten gaan en ons afzijdig houden.
“Daarom zeg ik u: houdt u afzijdig van deze mensen en laat hen begaan, want als het mensenwerk is wat ze nastreven, zal het op niets uitlopen, maar als het Gods werk is, zult u niets tegen hen kunnen uitrichten, of het zou wel eens kunnen blijken dat u tegen God strijdt.”
(Handelingen 5:38-39)
Het is in de meeste gevallen van onenigheid over het Evangelie of over hoe het door anderen gepredikt wordt, dus wijzer om onze mond te houden dan om te ageren tegen wat we niet kennen, niet begrijpen of niet willen geloven. En dat bedoel ik zowel in kerkelijke setting, als ook zeker buiten de kerkmuren. Dan kan je denken aan bijvoorbeeld Social Media, waar as we speak de hele wereld mee kan kijken en lezen hoe Gods kinderen anderen oneervol en schaamteloos met woorden te lijf gaan. Laten we dat in 2024 maar niet meer doen, want:
Als je wijs bent, heb je er zelf voordeel van,
als je spot benadeel je jezelf.
Wie heimelijk haat is een huichelaar,
wie openlijk lastert is een dwaas.
Een veelprater begaat al snel een misstap,
wie zijn tong in toom houdt is verstandig.
(Spreuken 10:12,18,19)
Ik hoop dat deze blog jou tot zegen is geweest. Reageren? Dat kan hieronder of stuur me een mailtje. Wil je meehelpen om het Evangelie verder te verspreiden en anderen tot zegen zijn? Like en deel deze blog dan. En wil je tenslotte geen blog meer missen, word dan lid van het Telegram-kanaal ‘Mijn leven met Jezus’.
Maar als je denkt dat je het met iemand oneens bent over iets belangrijks mag het wel, toch? Verder goed artikel!
Ik neem aan dat je bedoelt of je iemand aan mag spreken over zijn of haar uitlatingen op een belangrijk thema, waar jij het niet mee eens bent? Dat ligt er heel erg aan. Allereerst belangrijk om vast te stellen dat jij denkt gelijk te hebben en de ander waarschijnlijk ook. Een van de twee heeft dus nog wat extra openbaring nodig, of zelfs allebei. Ik heb jaren terug echt heel stellig dingen verkondigd, die achteraf gezien volledige onwaar bleken. Ik was degene die het niet snapte en de mensen die dat door hadden, hebben heel liefdevol hun mond gehouden. Mijn ogen waren gewoon te verblind en ik kon het niet pakken. Wees dus altijd genadig, geduldig en wijs als je mensen dingen hoort zeggen waar jij anders over denkt of gelooft.
Verder is het goed om in te schatten of je ‘het recht’ hebt om iemand letterlijk of figuurlijk aan zijn oren te trekken. Is de relatie met de ander daar open, eerlijk en persoonlijk genoeg voor? Als je iemand niet persoonlijk kent, zou mijn antwoord op jouw vraag nee zijn. Ook als de ander qua functie/rol in Gods koninkrijk op een hoger level zit. Daar bedoel ik mee, je hebt niet het recht om naar boven te mopperen, om openlijk kritiek te uiten op leiders, voorgangers, enz. Je kan ze wellicht in een persoonlijk gesprek vragen om uitleg over iets wat zij gezegd hebben en wat jij niet snapt. Maar of wij het wel of niet eens zijn met een leider, is volkomen irrelevant. Iedereen in het lichaam van Christus heeft een ‘circle of influence’. Ik heb leiders boven me, vrienden, een man die mij aan mogen spreken. Het is natuurlijk allereerst de Heilige Geest die mij corrigeert, maar als ik daar niet naar luister, zal Hij één of meerdere mensen uit het rijtje dat ik net noemde, op mij af sturen om eens te polsen of het wel goed gaat met me, om te vertellen dat ik misschien een keer extra na moet denken voordat ik dingen zeg. En zijn we het niet eens met mensen waarbij wij geen persoonlijke ingang hebben, dan kunnen of blijven luisteren of weglopen, tv uitzetten, wegswipen en dergelijke. Dat is de eervolle manier.